متن یادداشت به این شرح است:
۱۴ آبان روز مازندران فراتر از یک مناسبت محلی، روز بازخوانی یک گفتمان تمدنی است. گفتمانی که در آن خرد تاریخی ، زیست بوم استثنایی و سرمایه انسانی در هم تنیده شده تا هویت این سرزمین را در مقابل چالشهای جهانی صیانت کند. این روز که با سالروز بیعت با داعی کبیر و تاسیس دولت علویان پیوند خورده نماد استمرار هویت سیاسی و فرهنگی مازندران در بستر هویت ملی ایرانی - اسلامی است.
شهرستان بهشهر که در قلب این هویت تمدنی جای دارد با عنوان تاریخی اشرفالبلاد (نجیبترین شهرها) نه تنها یک شهر تاریخی بلکه دروازهای به ژرفای ۱۲ هزار سال تمدن بشری است:
کاوشهای باستانشناسی در غارهای هوتو و کمربند و کشف اسکلتهای انسان هوتو با قدمت دهها هزار ساله، بهشهر را به یکی از قدیمی ترین سکونت گاههای انسان و معدن طلای انسانشناسان در جهان بدل کرده است. این پیشینه تاریخی بهشهر را فراتر از یک شهر به یک بوم حافظه تمدنی تبدیل میکند که در هزاره های پیش از میلاد مرکز شکلگیری فرهنگهای پیچیده انسانی بوده است.
این تاریخ کهن در سدههای بعد با آیینهای حکومتی پیوند میخورد. نفوذ سادات مرعشی بهشهر در دربار صفوی (مادر شاه عباس از سادات بابلکانی بود) و توجه ویژه صفویان به ویژه شاه عباس اول به این منطقه، منجر به احداث اشرفالبلاد در سال ۱۰۲۱ ه.ق شد. این شهرسازی هوشمندانه با مجموعههایی چون عباسآباد (ثبت جهانی یونسکو)، باغها و عمارتهای سلطنتی باغشاه (چهلستون) و چشمه عمارت با سیستم آبرسانی شگفتانگیز، الگویی بینظیر از پیوند معماری ایرانی و اقلیم مرطوب را به نمایش گذاشت. آنچنان که جهانگردانی چون پیترو دلاواله، انرا شهری در میان جنگل توصیف کردند.
مازندران به دلیل ترکیب منحصر به فرد جنگل، جلگه و دریا یک مزیت راهبردی برای توسعه پایدار دارد و بهشهر اوج این مزیت را به رخ میکشد.
شبه جزیره میانکاله که نام کهن آن میان قلعه بود با وسعت بیش از ۶۸ هزار هکتار و داشتن عناوین پناهگاه حیات وحش ، تالاب بینالمللی و ذخیرهگاه زیستکره ، مامن ۱۰۰ گونه پرنده آبزی و زیستگاه مهمی برای قرقاول خزری و دراج است. این ذخیرهگاه نقش حیاتی در حفظ و تکثیر ذخایر ماهیان دریای خزر دارد.
بهشهر زیبا با داشتن تنها جنگل انار ترش دنیا و بزرگترین بانک ژن انار جهان به صورت ارگانیک در میانکاله و کشف گردنآویز مفرغی به شکل انار با قدمت ۳۰۰۰ ساله در گوهرتپه، شایسته نام خاستگاه انار دنیا است. طرحهای مدیریت شهری، نظیر طرح دریای یاقوت سرخ در ساحل با الهام از این ظرفیتها به دنبال تبدیل این میراث طبیعی به سرمایه راهبردی گردشگری است.
در کنار میراث طبیعی و تاریخی ، بهشهر همواره مهد خلاقیت و اقتصاد بوممحور بوده است. صنایع دستی این سامان از جمله گلیج و گلیمچه که بعضا با نام جاجیم نیز معرفی میگردد نمادی از حافظه تاریخی و هنر این منطقه است.
در دوران معاصر نیز تاسیس کارخانه چیتسازی بهشهر در سال ۱۳۱۵ شمسی (که زمانی بزرگترین کارخانه نساجی شرق میانه بود) و جذب کارگرانی از استانهای دیگر و آذری زبان نه تنها ستون فقرات اقتصاد منطقه را شکل داد بلکه سبب تحولات وسیع شهرسازی (احداث راهآهن و ایجاد زیرساختهای رفاهی و آموزشی) شد. این امر نشان میدهد که مازندران و بهشهر همواره توانایی تبدیل سرمایه فرهنگی و صنعتی را به انسجام اجتماعی و توسعه اقتصادی پایدار داشتهاند.
بهشهر در کنار میراث طبیعی، تاریخی و اقتصادی همواره مهد هنر و خلاقیت نیز بوده است. ازجمله این گنجینه های انسانی، استاد محمدرضا اسحاقی گرجی است که زاده گرجی محله (دیار شعر و موسیقی) این شهرستان بوده و بعنوان آخرین خنیاگر و راوی اصیل موسیقی مازندران شناخته میشود.
در پایان ضمن تبریک این روز بزرگ به مردم عزیز، شریف و ولایتمدار شهرستان بهشهر و تمامی مازندرانیهای غیور، یاداور میشویم که هویت تاریخی این سرزمین پیوندی ناگسستنی با فرهنگ اهل بیت (ع) دارد. روز مازندران که یادآور بنیانگذاری نخستین دولت شیعی علوی در این دیار است فرصتیست برای تامل در نقش عمیق فرهنگ مذهبی در ایجاد انسجام اجتماعی و هویت بومی پایدار.
امید است در ایام حزن و ماتم فاطمیه که قلب ارادتمندان به اهل بیت (ع) متاثر از شهادت بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا (س) است با الگوپذیری از سیره ایشان و با اتکا به این میراث باشکوه ، در مسیر تحقق کلانشهر آباد و شکوفای مازندران گام برداریم و این اشرفالبلاد کهن را به نگین درخشان آینده این سرزمین تبدیل کنیم.
یاسر احمدی - شهردار بهشهر چهاردهم آبان ماه
ارسال دیدگاه